Abstrakt

Liczne starotestamentalne opisy wojen prowadzonych przez Izrael rodzą wiele pytań, gdy porównuje się je do nauczania moralnego Kościoła katolickiego. Artykuł przedstawia teologiczną koncepcję „wojen Jahwe” opisaną w Starym Testamencie i analizuje historyczność opisów wojen starożytnego Izraela począwszy od okresu podboju ziemi kananejskiej aż do powstania machabejskiego. W sposób szczególny została zwrócona uwaga na cechy charakterystyczne „wojen Jahwe”, zachodzące przemiany w ich rozumieniu i przedstawianiu w poszczególnych pismach Starego Testamentu. Ukazany jest cel narracji, jaki towarzyszył autorom biblijnym przy tworzeniu opisów tych wojen. Analizowane są trudności w określeniu historyczności wydarzeń i zaproponowane są wskazania do właściwej współczesnej interpretacji pojęcia „wojny Jahwe” według zamierzeń autorów biblijnych. Ta egzegetyczna interpretacja daje możliwość odpowiedniego porównania „wojen Jahwe” z pojęciem „wojny sprawiedliwej” zawartej w nauczaniu Kościoła katolickiego. Artykuł porównuje oba pojęcia w kategoriach ius ad bellum i ius in bello wojny sprawiedliwej wyszczególnionych w Katechizmie Kościoła Katolickiego.