Język Polski
English
Deutsch
„Laddove è abbondato il peccato, ha sovrabbondato la grazia”.
Analisi strutturale della Lettera ai Romani come chiave per comprendere il pensiero di S. Paolo1
Abstrakt
Artykuł ma na celu ukazać, że – aby nie wpaść w ryzyko przypisywania św. Pawłowi wniosków, o których nie mówi w Liście do Rzymian – należy mieć na względzie strukturę całego dzieła. Analityczne spojrzenie na treść listu ukazuje, że
każda znajdująca się w nim jednostka argumentacyjna składa się z tezy (propositio), którą Paweł stara się wyjaśnić, doprecyzować lub uzasadnić za pomocą probatio. Tezę główną do całej wykładni znajdujemy w 1,16-17, w której Apostoł umieszcza skondensowaną proklamację Dobrej Nowiny: „Bo ja nie wstydzę się Ewangelii. Jest
ona mocą Boga dla zbawienia każdego, kto wierzy: najpierw dla Żyda, potem dla Greka”. Paweł chce być jednak dobrze zrozumiany i aby wyjść naprzeciw możliwym wątpliwościom, wplata w tok argumentacji pomniejsze tezy, często w postaci diatryby, które następnie wyjaśnia. Dlatego, aby zrozumieć to, co Apostoł zamierza udowodnić, należy znaleźć odpowiednie propositiones w ramach obszernego wykładu w 1,18-11,36. Tezę do Rz 7,7-25 znajdziemy wplecioną w rozdział 5. Poprzez technikę retoryczną σύγκρισις zawartą w 5,12-21 Paweł porównuje Adama do Chrystusa, kondycję człowieka nieochrzczonego do chrześcijanina, ekonomię grzechu do ekonomii łaski. Dlatego dzięki zrozumieniu struktury i retoryki zawartej w Liście można zauważyć, że Rz 7,7-25 nie odnosi się do człowieka ochrzczonego. Zatem
słowa „czynię to, czego nie chcę” nie dotyczą ani Pawła, ani jakiegokolwiek członka mistycznego Ciała Chrystusa, lecz są opisem stanu człowieka, który nie zna Pana, lecz dobrze zna Torę i jest przez nią zniewolony.
Szczegóły
Bibliografia
Wskaźniki
Autorzy
