Język Polski
English
Deutsch
Maciej Kazimierz Sarbiewski – poeta maryjny
Abstrakt
Artykuł odnosi się do twórczości słynnego jezuity i poety okresu baroku, Macieja Kazimierza Sarbiewskiego (1595-1640), który, tworząc w języku łacińskim, wzorowanym na klasykach literatury antycznej, zyskał miano „chrześcijańskiego Horacego”. Za swoją twórczość Sarbiewski został uwieńczony przez ówczesnego papieża Urbana VIII laurem poetyckim, co porównuje się z dzisiejszą Nagrodą Nobla. Autor artykułu analizuje teologiczne aspekty tej poezji, koncentrując się na wątkach maryjnych. Sarbiewski w wielu miejscach swojej twórczości odnosił się do Maryi, przedstawiając Ją w swoich wierszach jako Królową świata, piękną Panią, Orędowniczkę, Hetmankę czy Opiekunkę wielkich i małych ojczyzn. Stosował przy tym szeroką gamę środków poetyckich. Szczególną uwagę zwraca aspekt twórczości nawiązujący do mistycyzmu, a współgrający z duchowością św. Ignacego, co świadczy o głębokim zainspirowaniu poetyckiej wyobraźni Sarbiewskiego myślą i doświadczeniami zakonodawcy. Z dzisiejszego punktu widzenia, wypełnione maryjnymi treściami wiersze „chrześcijańskiego Horacego” są znakomitymi przykładami teologii piękna, jak też głębokimi modlitwami poetyckimi, które warto przypominać.
Słowa kluczowe
poezja nowołacińska ; barok ; Maciej Kazimierz Sarbiewski ; kultura jezuicka ; mariologia potrydencka Baroque ; Maciej Kazimierz Sarbiewski ; Jesuit culture ; Post-Trent Mariology
Szczegóły
Bibliografia
Wskaźniki
Autorzy
